Eindelijk weer bereik!!

Kia ora maar weer!

Nou, daar zijn we dan eindelijk! We hadden op de camping elke keer geen draadloos internet, dus vandaar dat we erg laat zijn met dit verhaal. Bereid je voor op een lap tekst, jullie willen toch op de hoogte blijven…. ;-)

Om maar meteen alle vragen over de dolfijnen te beantwoorden: Uiteraard is Rick ook het water in geweest om met deze prachtige dieren te zwemmen. Wat betekent dat we dus geen foto’s hebben van ons in het water met de dolfijnen. Onze camera is namelijk niet zo gek op zwemmen…. We konden een onderwatercamera kopen, maar hebben besloten om dit niet te doen om zelf volop te kunnen genieten. Sorry mensen, maar jullie zullen ons maar op ons woord moeten geloven,dit was ons moment… Wel hebben we na de zwemsessie zoveel mogelijk mooie foto’s van ze proberen te maken, daar zullen jullie het mee moeten doen! ;-)

Maar ondertussen waren we alweer op Noord aangekomen en hebben we dinsdag de grotten bij Waitomo bezocht. 3 stuks, met elk zijn eigen kenmerken. Allereerst Aranui Cave, die bekend staat om zijn stalactieten en stalacmieten. Nou nou, interessant, denken jullie. ;-) Miscchien niet, maar wel mooi om te zien! De volgende was Ruakuri Cave, waar we 2 uur met een gids hebben rondgelopen. Een ondergrondse rivier, wat gloeiwormen en het meest bijzondere aan dat grottenstelsel is dat ze ooit gebruikt zijn als begraafplaats. Volgens de gids liggen er 3 baby’s en 5 volwassenen begraven…. Een sprituele plek voor de Maori’s dus.
Daarna de meest toeristische van allemaal: de Waitomo Caves. Weer die enorm grote…. zalen zullen we het maar noemen, met de meest fantastische vormen. Een van die zalen werd zelfs gebruikt om bruiloften in te geven! De laatste in 1999. De zaterdag voordat wij er waren is er een schoolklas geweest om een kerstconcert te geven, zoals elk jaar. De akoestiek was vast niet verkeerd! Maar het hoogtepunt daar waren natuurlijk de gloeiwormen. We stapten in een bootje, werden allemaal verzocht om onze mond dicht te houden en voeren toen in het pikkedonker door de grot. Met boven je de meest fantastische sterrenhemel die je ooit hebt gezien! Alleen waren dit dus wormen… Nou ja, volgens de gids eigenlijk zelfs larven, maar ze hebben er maar wormen van gemaakt. Waarom? Omdat: komt allen kijken naar onze fantastische gloeilarven toch op de een of andere manier niet zo lekker klinkt..

Daarna zijn we doorgereden naar de camping in Orewa beach, die dus ook echt pal aan het strand lag, niet verkeerd met het mooie weer wat we hier hebben op het moment! De volgende dag meteen door naar de volgende camping in de buurt van Russell. Was het plan… Russell is een heel mooi plaatsje om te zien, maar was verder niet zo heel veel te beleven. Dus wij op de veerboot, ( maar liefst een minuut of 10 ) naar de overkant, waar Pahia ligt. Dat stond in boekjes als zijnde iets meer een badplaats en aangezien we in de planning hadden om eens een dagje van het mooie weer te gaan genieten was dat welkom! Vervolgens daar een camping opgezocht en we vonden een plaatje! Aan een baaitje, waterval erbij, een heerlijk zwembad, wat wil je nog meer. We hebben dus een ontzettend lekkere relaxdag gehad. Was eigenlijk de planning voor de laatste dagen, maar omdat het hier nu ontzettend mooi weer is hebben we dat iets opgeschoven. De volgende ochtend zijn we weer naar de stad gereden, waar we lekker aan het water hebben ontbeten. Daarna hebben we nog even door de stad geslenterd en toen zijn we doorgereden naar de volgende bestemming: Kaihu, naar de volgende camping. Daar gebleven voor de nacht zodat we de volgende dag al dichtbij het Waipoua Forest waren, waar de grootste kauri-bomen van het land staan. Er zijn er een paar die op de een of andere manier zo bijzonder zijn dat ze namen hebben gekregen, maar wij hebben alleen de Tane Mahuta bezocht: de God van het Woud. Die naam verdient hij omdat hij de grootste nog levende kauri is. Nou, dat kun je wel zeggen! Hij is gigantisch! De rest hebben we gelaten voor wat het was, omdat het jammer genoeg erg hard regende… We zijn dus maar doorgereden in de richting van Coromandel. Eerst een overnachting in Orere Point, waar we gisteren hebben geslapen en waar ik met pijn en moeite een kort berichtje op de site kon zetten. Ze hebben daar alleen internet met inbelverbinding, dus het schoot voor geen meter op. Lang leve de vooruitgang! Draadloos was niet mogelijk, zaten ze te afgelegen voor.
Vandaag zijn we dan doorgereden naar Coromandel, waar het gelukkig weer prachtig weer is. We hebben daar weer ontzettend de toerist uitgehangen en een treintje genomen naar een uitkijkpunt over de stad en zee. Het spoorlijntje is aangelegd door een man die daar 27 jaar over heeft gedaan! Het ligt op een stuk land van 22 ha dat hij gekocht heeft om een pottenbakkerij te beginnen. Even een leuk feitje over land-en huizenprijzen: hij kocht dat stuk land voor $8500.-…. Dus…… Vandaaruit zijn we weer richting camping gegaan, die wederom aan een mooi strand ligt.. Het is zo naar hier… Vanaf dit punt vertrekken we morgen naar Hahei, waar we Hot Water Beach vinden. Graaf je eigen kuil op het strand, hij loopt vol met water en je hebt je eigengemaakte hotpool. Wij zijn benieuwd!

En dan….. is het dinsdag en zetten we koers naar Auckland omdat het einde toch echt in zicht is… We hebben besloten om dinsdag al naar Auckland te rijden, waar we weer een B&B hebben bij een Nederlands echtpaar. Daar kunnen we dan in alle rust de camper opruimen en schoonmaken, tassen inpakken enz. Woensdag hebben we dan nog alle tijd voor een dagje Auckland zonder dat we ons daar nog druk om hoeven te maken. We slapen dan nog een nachtje in de B&B en dan is het donderdag echt alweer voorbij en tijd om naar huis te gaan…
Maar….elk nadeel heb ze voordeel, want we zijn wel erg blij om jullie straks allemaal weer te zien!
Misschien komt er nog een verhaaltje voor die tijd, anders vanuit NL de laatste!
Foto’s gaat hier niet lukken vandaag, duurt te lang met laden, sorry!

Liefs uit NZ XXXXXXXXXXXXXXX