Kilometervreten

Hallo!

Het heeft even een paar daagjes geduurd, maar daar waren we dan weer…

We hebben in die paar dagen al weer heel wat gezien!
Eergisteren zijn we van de camping in Westport doorgereden in de richting van de glaciers. Onderweg zijn we afgeslagen om naar een dorpje te kunnen gaan dat Shantytown heet. Shantytown is een dorpje dat deels nagebouwd en deels weer opgebouwd is zoals het was ten tijde van de goudkoorts. Er werd ook in Nieuw-Zeeland volop goud gedolven, dit plaatsje is daar een overblijfsel van, leuk om te zien. Ook hebben we daar een foto laten maken in een heuse “saloon”. We zullen een poging doen om ook dat op de site te krijgen, maar we hebben maar een bepaald aantal foto’s, alles boven dat aantal gaat geld kosten…

Daarna zijn we doorgereden en op een camping vlak bij de Franz Jozefglacier beland. Toen we daar aankwamen hebben daar meteen geboekt voor een glacierwalk. (Bij de receptie op de campings kun je alles regelen). We hadden een wandeling gezien de ons wel wat leek op de Franz Jozef, maar helaas: vol op het tijdstip dat wij wilden. De ontzettend aardige mevrouw achter de balie kwam toen met een vergelijkbare wandeling, maar dan op de Fox glacier, een paar km verderop. Was ook nog iets goedkoper… Nou, doen dan, toch?? :)
Toen we daar zo bij de receptie stonden, zagen we een flyer hangen van de glacier pools. Hmmmmm, dat zag er ook niet verkeerd uit. Die mevrouw ook maar meteen gevraagd of die ook s’avonds geopend was? Jazeker, tot 10 uur en was maar 10 minuutjes rijden.
Dus wij s’avonds naar de glacier pools gereden, 3 zwembaden buiten in het bos, overdekt door doeken, die worden verwarmd tot 36, 38 en 40 graden door water dat van de gletsjer komt. Heeeeeeeeeeeeel vervelend….
In slaap vallen was toen geen probleem meer….

De volgende dag moesten we al vroeg op voor de glacierwalk. Omdat wij op verzoek in de eerste groep zaten, omdat we die middag ook nog door wilden rijden, ging het wekkertje om half 7…. Je moet er wat voor over hebben als je wat wilt zien….
Maar goed, na aankomst, inchecken, betalen, een kop koffie, schoenen en sokken halen konden we dan in de bus stappen die ons naar de glacier ging brengen.
Daar aangekomen werden we in 2 groepen verdeeld en gingen wij met gids Janine op weg naar boven. Een hele klim, maar gelukkig stopten we onderweg wel een aantal keren om naar de uitleg te kunnen luisteren die Janine ons gaf. Toen we uiteindelijk hoog genoeg waren, konden we op het ijs! De ijslaag is 13 km lang en meters en meters dik, dus je zou denken dat het relatief veilig is om erop te gaan. Toch is niets minder waar, het is streng verboden om op de gletsjer te komen als je niet óf genoeg ervaring hebt, óf met een gids bent, omdat je de gletsjer eigenlijk moet zien als een levend wezen: hij is constant in beweging. Maar wij hadden natuurlijk Janine! We kregen “crampons” onder onze schoenen, zodat we grip genoeg hadden om op het ijs te lopen en toen konden we aan onze tocht over duizenden jaren oud ijs gaan beginnen. We hebben er ongeveer een uur over gedaan om daar een wandeling te maken en toen kon de tocht naar beneden weer beginnen…
Eenmaal beneden had de hele groep last van bibberende benen door de inspanning, maar wat een super ervaring! (wordt het al saai om te lezen dat alles zo geweldig is?)

We zijn na ons ijsavontuur meteen weer doorgereden naar Wanaka, waar we hebben overnacht en vanmorgen weer door naar Queenstown. Erg leuke stad! We hebben de gondel naar boven genomen, vanwaar we een super uitzicht hadden omdat het vandaag fantastisch weer was. Na daarna nog even in de stad te hebben rondgestruind, zijn we weer doorgereden naar Te Anau, wat weer dicht bij onze bestemming voor morgen ligt: de Milford Sound.
We waren mooi op tijd, dus heerlijk in de zon gezeten met een goed boek. (het blijft raar, zo eind november….)

Bye bye, tot de volgende keer!

XXXX ons